Typografia – sztuka tworzenia czytelnego przekazu
Znaczeń tego słowa istnieje co najmniej kilka. Mianem typografii określało się technikę druku wypukłego, a niegdyś nawet samą drukarnię. Nas interesuje jednak trzecia definicja sugerująca, że typografia należy do sztuki tworzenia czytelnego przekazu.
Czcionki wygodne w użyciu
Druk typograficzny pamięta jeszcze czasy ruchomych czcionek Gutenberga. Chęć przyspieszenia prac drukarskich przyczyniła się do powstania metody, która polegała na seryjnym odciskaniu liter na podłożu drukowym. To z kolei wpłynęło na masową produkcję znaków tworzących uniwersalne czcionki drukarskie. Odkrycie to umożliwiło wprowadzenie do powszechnego użytku wygodnych w użyciu czcionek, bez których obecnie trudno wyobrazić sobie czytelny przekaz.
Dziś typografia znakomicie sprawdza się jako metoda opracowywania materiałów tekstowych, drukowanych następnie w formie plakatu, broszury, katalogu czy książki. Dla właściwego odczytania zawartego w nich tekstu niezbędna jest jednak wiedza na temat projektowania przekazu reklamowego. Istotną rolę odgrywa tutaj pismo, które byłoby czytelne dla odbiorcy, ale przy tym atrakcyjne wizualnie.
Czytelność przede wszystkim
Podczas projektowania przekazu reklamowego należy wziąć pod uwagę potrzeby odbiorcy. Zastosowanie kroju pisma, który zwraca na siebie uwagę, pozostaje jasny w odbiorze i nie męczy wzroku, jest koniecznością.
Do przygotowania materiałów reklamowych do druku zaleca się korzystanie z czcionki szeryfowej. Posiada szeryfy, czyli proste lub poprzeczne linie. Nie są jednak wyłącznie ozdobnikami – zwiększają czytelność czcionki, dzięki czemu znakomicie nadaje się do tworzenia materiałów drukowanych (w przeciwieństwie do czcionki bezszeryfowej, dedykowanej publikacjom internetowym).
Czytelność przekazu reklamowego zależy również od odległości między znakami. W jej ustalaniu pomagają dwa zabiegi: kerning oraz tracking.
Kerning to określanie odległości między literami w danym kroju pisma, nazywany też odstępem międzyliterowym. Może być ujemny (gdy znaki są do siebie przybliżane) lub dodatni (gdy znaki są od siebie oddalane). Zabieg ten ma na celu stworzenie odpowiedniego światła międzyliterowego. Stosowany jest najczęściej podczas tworzenia tekstów z użyciem dużego stopnia pisma.
Tracking to drugi ze sposobów na regulowanie światła międzyliterowego, decydujący o gęstości składu. W tym jednak przypadku możliwe jest oddalanie lub przybliżanie do siebie znaków w obrębie całego tekstu. To narzędzie niezbędne w każdym programie do składu oraz łamania publikacji.